Խորհրդային իշխանությունը ծրագրում էր իրականացնել վիթխարածավալ խնդիրներ ոչ միայն մշակույթի, այլև տնտեսության, պետական շինարարության և մյուս բնագավառներում։

Այդ խնդիրների հաջող լուծման կարևոր երաշխիքներից էր կադրերի հարցի լուծումը։ Գոյություն ունեին լուծման տարբեր ուղիներ, որոնցից գլխավորը նոր կադրերի պատրաստումն էր, որ իրականացնում էին հանրապետության բարձրագույն և միջնակարգ մասնագիտական դպրոցները։ Կադրեր էին պատրաստվում նաև ԽՍՀՄ խոշոր քաղաքների բուհերում։ Մյուս ուղին գոյություն ունեցող հայ կադրերի վերադարձն էր խորհրդային մյուս հանրապետություններից, ինչպես նաև արտասահմանից, որոնց թիվը քիչ չէր։ Ստեղծված պայմաններում խորհրդային իշխանությունը կարևոր նշանակություն էր տալիս հին կադրերի օգտագործմանը։ Միայն բարձրագույն և միջնակարգ մասնագիտական կրթությամբ մասնագետների թիվը մշակութային հիմնարկություններում 1941թ. կազմում էր 9600 մարդ։ Դրա հիմնական գանգվածը նոր կադրերն էին։ Ընդ որում, ամբոդջ ժողովրդական տնտեսության մեջ զբաղված համապատասխան մասնագետների թիվը հասնում էր 19400-ի։ Դրանք հիմնականում խորհրդային իշխանության 20 տարիների ընթացքում պատրաստված կադրերն էին։ Նոր կադրերի թվում զգալի էին կանայք, որոնց ներգրավմանը խորհրդային իշխանությունը առանձնահատուկ ուշադրություն էր նվիրում։ Միաժամանակ պետք է նշել այն մեծ կորուստների մասին, որ կրեցին նաև մշակույթի բնագավառի կադրերը 1930-ական թվականների երկրորդ կեսին կիրառված քաղաքական բռնաճնշումների պատճառով։

Մշակույթի կառավարման գործը կենտրոնացած էր հանրապետության լուսժողկոմատում։ Խորհրդահայ մշակույթի զարգացման գործում մեծ ավանդ ունեն առաջին լուսժողկոմ, ապագա ակադեմիկոս Աշոտ Հովհաննիսյանը, երկարամյա լուսժողկոմ Ասքանազ Մռավյանը, ինչպես նաև Արտավազդ Եղիազարյանը և ուրիշներ։