Www.ARMhistory.do.am
Բարև Հյուր!
Դուք կարող եք:
Մուտք գործել Կամ Գրանցվել
Նավարկություն
Գլխավոր Հայոց պատմություն Հայեր Ֆորում Գրքեր Նկարներ Հետաքրքրաշարժ Հայկական ֆիլմեր Հայկական մուլտֆիլմեր Օնլայն խաղեր Ձեր կարծիքը մեր մասին Կայքեր Կինոթատրոն Հետադարձ կապ
Բաժիններ
Հայաստանը XV դարում [4]
Ամենայն հայոց կաթողիկոսության վերահաստատումը Էջմիածնում [2]
Հայաստանի առաջին բաժանումը Պարսկաստանի և Օսմանյան Թուրքիայի միջև [2]
Հայաստանը XVII դարի թուրք-պարսկական պատերազմների շրջանում [3]
Հայաստանը պարսկական և օսմանյան վարչական բաժանումներում և հայկական իշխանությունները [3]
Հայկական պետականության վերականգնման փորձ XV դարում [1]
Հայ ազատագրական շարժումը XVI դարում [2]
Հայկական գաղթավայրերը միջնադարում [1]
Եվրոպայի հայկական գաղութները [7]
Ասիայի հայկական գաղութները [4]
Կրթություն, տպագրություն [2]
Արվեստ և գիտություն [4]
Միացեք քննարկումներին
  • Աֆորիզմներ (151)
  • Գրքեր (14)
  • Վեբ ծրագրավորում (14)
  • Հարցեր և պատասխաններ (13)
  • Անեկդոտներ (13)
  • Հայաստանին (13)
  • Քառյակներ (11)
  • Որ ժամանակաշրջանում է Հայաստանը եղել հզոր (11)
  • Հայոց լեզու (10)
  • Անձնական մտքեր,խոսքեր (9)
  • Հին Հունաստան (9)
  • Հեղինակային (8)
  • Ուսանողական կայք տնտեսագետների համար (7)
  • hayoc ekexecu patmutyun (6)
  • Վեբ կայքերի պատրաստում (6)
  • Գլխավոր » Հոդվածներ » Հայաստանը ուշ միջնադարում » Արվեստ և գիտություն

    Գիտություն

    XV-XVII դդ. գիտությունը զարգանում էր վանքերին կից դպրոցներում։ Նշված շրջանում իրենց գործունեությամբ խոր հետք են թողել մի շարք հայ տոմարագետներ, պատմաբաններ և բժշկագետներ։

    Գիտական մեծ վաստակ է ունեցել Հակոբ Ղրիմեցին։ Նրա «Մեկնություն տոմարի» և «Բնության մասին» աշխատությունները երկար ժամանակ որպես ուսումնական ձեռնարկներ օգտագործվել են հայկական դպրոցներում։

    Միջնադարյան հայ բնագիտական մտքի նշանավոր ներկայացուցիչներից էր բժշկագետ Ամիրդովլաթ Ամասիացին։ Նա մեծ համբավ ուներ որպես բուժող բժիշկ և եղել է թուրքական սուլթանի անձնական բժիշկը։ Իր աշխատություններում նկարագրել է իր օգտագործած բոլոր դեղանյութերի և բույսերի հատկությունները։ Նա գրել է ժամանակի խոսակցական լեզվով, որպեսզի հասկանալի լինի բոլորին։

    Որոշակի աշխատանքներ կատարվեցին պատմագիտության բնագավառում։ XIV դ. վերջի և XV դ. առաջին կեսի իրադարձությունները նկարագրել է Թովմա Մեծոփեցի պատմիչը։ Նրա աշխատությունը Լենկթեմուրի արշավանքների, Հայաստանի և հարևան երկրների XV դ. պատմության շատ կարևոր աղբյուր է։ Նա եղել է իր նկարագրած իրադարձությունների ժամանակակիցն ու ականատեսը։

    XVII դ. գրված պատմական աշխատությունների մեջ կարևոր տեղ ունի Առաքել Դավրիժեցու «Պատմությունը»։ Դավրիժեցին նկարագրել է XVII դ. առաջին կեսի Հայաստանի և հարևան երկրների քաղաքական պատմությունը, հայկական գաղութներում տիրող իրավիճակը և այլն։

    XVII դ. աչքի ընկնող պատմագիրներից էր Զաքարիա Քանաքեռցին։ Նա իր «Պատմության» մեջ նկարագրել է ոչ միայն իր տեսած ու լսած դեպքերն ու իրադարձությունները, այլև հայ ժողովրդի նախորդ շրջանի համառոտ պատմությունը՝ սկսած Արշակունիների թագավորության հաստատումից։

    Հայոց պատմագիտությանը մեծ նպաստ է բերել նշանավոր գիտնական Երեմիա Չելեպի Քյոմուրճյանը։ Նա գրել է պատմագիտական ու աշխարհագրական շատ ստեղծագործություններ, ինչպես նաև կազմել է հայկական վանքերի քարտեզը։

    Կատեգորիա: Արվեստ և գիտություն | Ավելացրել է: armhistory (05.01.2011) W
    Դիտումներ: 949 | Ռեյտինգ: 0.0/0
    Մեկնաբանությունների քանակը: 0

    Օգնեք կայքին տարածեք այս նյութը:
    Մեկնաբանելու համար պետք է գրանցվել կայքում
    [ Գրանցվել | Մուտք գործել ]
    Հայկական տոմար
    Ancient Armenian Calendar
    Armenian history
    История Армении
    Մարզեր
    Արմավիրի մարզ Արարատի մարզ Արագածոտնի մարզ Արցախ Գեղարքունիքի մարզ Լոռու մարզ Կոտայքի մարզ Շիրակի մարզ Սյունիքի մարզ Վայոց Ձորի մարզ Տավուշի մարզ
    Հայաստան
    Բուսական աշխարհ Կենդանական աշխարհ Արագած Արալեռ Արարատ (Մասիս) լեռը Արտանիշ Արփա Որոտան Գառնու ձոր Գեղամա լեռներ Դեբեդ Դիլիջանի արգելոց Թարթառ Խոսրովի անտառ Սևան Հատիս
    Հիշիր
    Current Position
    Новости Карабаха
    Армянский исторический портал
    KillDim.com