Www.ARMhistory.do.am
Բարև Հյուր!
Դուք կարող եք:
Մուտք գործել Կամ Գրանցվել
Նավարկություն
Գլխավոր Հայոց պատմություն Հայեր Ֆորում Գրքեր Նկարներ Հետաքրքրաշարժ Հայկական ֆիլմեր Հայկական մուլտֆիլմեր Օնլայն խաղեր Ձեր կարծիքը մեր մասին Կայքեր Կինոթատրոն Հետադարձ կապ
Բաժիններ
Տնտեսությունը [4]
Հասարակական-քաղաքական կյանքը [6]
Վերակառուցումը և ղարաբաղյան շարժումը [6]
Հայաստանի Հանրապետության անկախության գործընթացը [3]
Կրթություն և գիտություն [2]
Գրականություն և արվեստ [2]
Միացեք քննարկումներին
  • Աֆորիզմներ (151)
  • Գրքեր (14)
  • Վեբ ծրագրավորում (14)
  • Հարցեր և պատասխաններ (13)
  • Անեկդոտներ (13)
  • Հայաստանին (13)
  • Քառյակներ (11)
  • Որ ժամանակաշրջանում է Հայաստանը եղել հզոր (11)
  • Հայոց լեզու (10)
  • Անձնական մտքեր,խոսքեր (9)
  • Հին Հունաստան (9)
  • Հեղինակային (8)
  • Ուսանողական կայք տնտեսագետների համար (7)
  • hayoc ekexecu patmutyun (6)
  • Վեբ կայքերի պատրաստում (6)
  • Գլխավոր » Հոդվածներ » Խորհրդային Հայաստանը 1945-1991 թվականներին » Հասարակական-քաղաքական կյանքը

    Անհատի պաշտամունքի դատապարտումը

    1953թ. մարտի 5-ին մահացավ Իոսիֆ Ստալինը։ Նրա մահվանից մի քանի ամիս անց ձերբակալվեց և գնդակահարվեց Բերիան՝ բռնություններն իրականացնող հիմնական պաշտոնյաներից մեկը։

    Հաջորդ տարիների ընթացքում Ստալինի մերձավոր շրջապատի ներսում պայքար էր գնում իշխանության համար։ Այդ պայքարում հաղթանակ տարավ Նիկիտա Խրուշչովը։

    Երկիրը դրական վերափոխումների կարիք ուներ, որը կարևորվում էր պետության ղեկավարության կողմից։ Բայց որոշակի քայլեր ձեռնարկելու համար նախ և առաջ անհրաժեշտ էր հրաժարվել բռնությունների քաղաքականությունից և ժողովրդին հայտնել ճշմարտությունը։

    1956թ. փետրվարին տեղի ունեցավ ԽՄԿԿ XX համագումարը, որը քննադատեց անհատի պաշտամունքը։ Այդ գործում կարևոր դեր կատարեց ԽՄԿԿ Կենտկոմի առաջին քարտուղար Ն. Խրուշչովը։ Նրա ջանքերով նույն տարվա հունիսի 30-ին Կենտկոմը ընդունեց «Անհատի պաշտամունքը և նրա հետևանքները հաղթահարելու մասին» որոշում։ Այդ որոշման մեջ բազմանշանակ գնահատականներ էին տրվում Ստալինին։ Երկրում կատարված բռնությունների ամբողջ քաղաքականությունը կապվում էր միայն նրա անվան հետ։ Սակայն դրա հետ մեկտեղ դրվատվում էր կոմունիստական կուսակցությունը, որն իբր չէր շեղվել ճիշտ ուղուց։

    Համագումարից հետո ինչպես ամբողջ երկրում, այնպես էլ Հայաստանում ստեղծվեց հատուկ հանձնաժողով, որը պետք է ստուգեր և վերանայեր բռնադատվածների գործերը։ Հազարավոր մարդկանց գործեր վերանայվեցին, և նրանք արդարացվեցին։ Վերականգնվեցին նրանց իրավունքները։ Իսկ բռնադատվածներից շատերը, որոնք մահացել կամ գնդակահարվել էին, արդարացվեցին հետմահու։

    Անհատի պաշտամունքի քննադատությունից հետո որոշակիորեն աշխուժացավ հանրապետության հասարակական-քաղաքական կյանքը։

    Կատեգորիա: Հասարակական-քաղաքական կյանքը | Ավելացրել է: armhistory (05.01.2011)
    Դիտումներ: 986 | Ռեյտինգ: 0.0/0
    Մեկնաբանությունների քանակը: 0

    Օգնեք կայքին տարածեք այս նյութը:
    Մեկնաբանելու համար պետք է գրանցվել կայքում
    [ Գրանցվել | Մուտք գործել ]
    Հայկական տոմար
    Ancient Armenian Calendar
    Armenian history
    История Армении
    Մարզեր
    Արմավիրի մարզ Արարատի մարզ Արագածոտնի մարզ Արցախ Գեղարքունիքի մարզ Լոռու մարզ Կոտայքի մարզ Շիրակի մարզ Սյունիքի մարզ Վայոց Ձորի մարզ Տավուշի մարզ
    Հայաստան
    Բուսական աշխարհ Կենդանական աշխարհ Արագած Արալեռ Արարատ (Մասիս) լեռը Արտանիշ Արփա Որոտան Գառնու ձոր Գեղամա լեռներ Դեբեդ Դիլիջանի արգելոց Թարթառ Խոսրովի անտառ Սևան Հատիս
    Հիշիր
    Current Position
    Новости Карабаха
    Армянский исторический портал
    KillDim.com